Boğaz köprüsü üstünden çekilen video.
Boğaz Köprüsü
20. yüzyıl’ın ikinci yarısında İstanbul’un hızla gelişmesi ve Avrupa-Asya arasındaki trafiğin artışı Boğaz’a köprü yapılmasını zorunlu hale getirdi. T.C. Karayollarıİdaresinden, Boğaz’da köprü geçişinin 9 yerden mümkün olduğu raporunu alan dönemin Demokrat Parti’li Başbakan Adnan Menderes 25 Mayıs 1960’da teknik mühendislik (fizibilite çalışması, tasarım, inşaat kontrollüğü ve garanti süresince verilecek danışmanlık) hizmetleri için Türk-İngiliz ortak girişimi ile sözleşme imzaladı. Birkaç gün sonra meydana gelen 27 Mayıs Darbesi dolayısıyla bu projenin gerçekleşmesi ancak 1965 yılında Adalet Partisi’nin tek başına iktidara gelmesinden sonra olabildi.
1967’de konuda uzmanlaşmış dört mühendislik firmasından yeni bir proje hazırlamaları istendi ve en uygun öneriyi yapan BOTEK Boğaziçi Teknik Müşavirlik A.Ş. ve Freeman Fox and Partners ortaklığıyla 1968’de anlaşma imzalandı. İnşaatı gerçekleştirecek firmayı seçmek için açılan ihaleyi de Hochtief AG adlı Alman ve Cleveland Bridge and Engineering Company adlı İngiliz firmalarının oluşturduğu konsorsiyum kazandı. Köprünün inşaatına 1970 yılında başlandı. Anlaşmaya göre inşaatın maliyeti 21.774.283 ABD Doları’dır. İnşaat üç yılda tamamlanmış ve 29 Ekim 1973’te, Cumhuriyetin ilanı’nın 50. yıldönümünde hizmete açılmıştır.
Avrupa ve Asya ile sabit bağlantı olarak Türkiye ulaşım ağının çok önemli bir halkasını oluşturan köprüde, o dönemden bugüne trafik artışı beklenenin çok üstünde gerçekleşti. Köprünün ilk hizmete açıldığı yıl günlük ortalama araç geçişi 32 bin iken 1987’de bu sayı 130 bine, 2004 yılında ise 180 bine çıktı. 1991 yılında otobüsler hariç ağır tonajlı (4 ton ve üstü) araçların köprüden geçişleri yasaklandı.[1]
Boğaziçi Köprüsü 1978’den beri yaya trafiğine kapalıdır.
harika bir manzara büyük hizmet